به صورت روتین درمانهای ارتودنسی ثابت از ۱۲ سالگی یعنی از سنی که تمام دندان‌های شیری افتاده‌اند و همه دندان‌های دائمی درآمده‌اند برای کودکان انجام میشود. اما در مواقعی لازم است که ما در زمانی که دندان‌های شیری و دائمی همزمان داخل دهان کودک وجود دارد یعنی در دوره (mixed dentition) ارتودنسی را انجام دهیم، مثلا موقعی که کودک اختلال رشدی دارد و به این دلیل فک بالا نسبت به فک پایین خیلی بیرون زده تر است و یا برعکس. (تصویر ۵-۱)
تصویر ۵-۱ : همانطور که در تصویر ابی رنگ می بینید رابطه دو فک صحیح است درحالیکه در تصویر سبز رنگ فک بالا بیرون زده می باشد و در تصویر قرمز رنگ فک پایین بیرون زده می باشد
و یا اینکه دندان فک بالا به جای اینکه نسبت به فک پایین بیرون‌تر باشد، رو به داخل هستند که به این مورد (کراس بایت) گفته میشود.
(تصویر ۵-۲) در این مواقع ما ارتودنسی‌های پیشگیرانه برای کودک انجام می دهیم.
تصویر ۵-۲ : کراس بایت دندانی
ارتودنسی‌هایی که تحت عنوان تغییر رشد نامگذاری میشوند که به کمک دستگاه‌های ارتودنسی متحرک که داخل یا خارج از دهان قرار می گیرند از رشد یک فک جلوگیری میشود و رشد فک دیگر تحریک میشود و این باعث میشود که به آن تعادل و ارتباط صحیح بین فکی دست پیدا کنیم. (تصویر ۵-۳) ما در واقع از قدرت رشد سریع کودک استفاده می‌کنیم و رابطه بین فکی را تصحیح می کنیم.
تصاویر ۵-۳ : نمونه هایی ازوسایل ارتودنسی که برای تغییر رشد در کودکان استفاده می شوند.
این درمانها قبل از ۱۲ سالگی معمولاً انجام میشود مورد دیگری که ارتودنسی قبل از ۱۲ سالگی انجام می شود زمانی است که دندانی کشیده شده است و فضای آن بسته شده است که در این مواقع از پلاک‌های ارتودنسی متحرک استفاده میشود و با پیچ‌هایی که داخل این پلاک‌ها قرار دارد، فضاها باز میشود تا فضای کافی برای رویش دندان دائمی ایجاد شود.(تصویر ۵-۴) اگر هر درمانی را به موقع انجام دهیم خیلی از مشکلات سریعتر حل میشوند و اگر درمان به تاخیر بیافتد باعث طولانی‌ترشدن و پیچیده‌تر شدن پروسه درمانی میشود.
تصویر ۵-۴ : دستگاه ارتودنسی متحرک برای باز کردن فضای بسته شده (در نتیجه کشیدن زودهنگام دندان شیری)
